Jak wielu młodych ludzi, i ja miałam w swoim życiu pewne problemy z pornografią – i to raczej tą najbardziej „ostrą”, bo ta „zwykła” szybko przestała mi wystarczać (no, cóż, to ogólnie znany fakt, że w miarę upływu czasu potrzebujemy coraz silniejszych bodźców…).
Kto wie, może był to również skutek wychowania w domu, w którym sprawy związane z seksem stanowiły najściślej strzeżoną tajemnicę. Wiadomo, że „owoc zakazany” zawsze najbardziej nas kusi…
Przeszło mi w chwili, kiedy zrozumiałam, że w zasadzie wszystkie tego typu opowiadania, zdjęcia i filmiki są w gruncie rzeczy do siebie podobne – no, bo ileż „innowacji” można tu jeszcze wymyślić? 🙂
Drugą rzeczą, która mnie ostatecznie od tego odstręczyła, był fakt, że niejednokrotnie aktorki (rzadziej aktorzy) są zmuszone do udziału w takich produkcjach i czasami nawet widać, że to, co robią, nie sprawia im specjalnej przyjemności – a wręcz wywołuje strach czy obrzydzenie.
Oczywiście, nie jestem w stanie powiedzieć, na ile ktoś, kto korzysta z pornografii, wspiera handel kobietami – ale w jakimś stopniu na pewno. Gdyby nie było popytu, nie byłoby i podaży, prawda?
A kobiety i pornografia…Czytałam kiedyś o eksperymencie z USA, w którym badano zachowanie kobiet w kinie porno. U wszystkich, także tych, które zarzekały się, że nigdy nie oglądają takich „świństw”, zanotowano fizjologiczne oznaki podniecenia – przypuszczam więc, że to działa w pewnym stopniu automatycznie, niezależnie od płci. Ale z moich doświadczeń wynika, że mężczyzn i kobiety podniecają nieco inne rzeczy.
Mężczyźnie na ogół wystarczy sam widok roznegliżowanej modelki (a jeszcze lepiej dwóch:)), albo zbliżenie aktu seksualnego – dla kobiet w tym wszystkim ważna jest też cała opowiedziana „historia” (np. o pięknej i niewinnej Gretchen, porwanej przez całą bandę piratów;)), gadżety, dekoracje.. Bo, mimo wszystko, kobiety chyba podświadomie dostrzegają w tym jakiś rodzaj związku między ludźmi. Seks – chcemy tego czy nie – został stworzony po to, aby TWORZYĆ WIĘZI (i dlatego nawet prostytutka może się w końcu zakochać w stałym kliencie- i vice versa).
Nawiasem mówiąc, czy ktoś może mi powiedzieć, GDZIE przebiega ta cienka granica pomiędzy erotyką a pornografią? Czy „pornografia” to dziś już tylko – jak chcą niektórzy liberalni badacze problemu – materiały z udziałem dzieci i zwierząt?A może ta granica przebiega dla każdego z nas w innym miejscu?
Mój dawny spowiednik na przykład czasem żartem mawiał, że film, w którym ludzie uprawiają seks przez 50% czasu, to jeszcze jest „erotyka”, ale taki, w którym robią to przez 75% i więcej czasu – ooo, to już jest straszna pornografia…;)
A coś takiego? Czy to „jeszcze” erotyka, czy już…?
