Życie miłosne.

Chciałam kiedyś napisać post pod prowokującym tytułem ” Jak kochają czarownice?”  ;), względnie – „Jak kochają młodzi księża?”, ale jedyna odpowiedź na to ostatnie pytanie, jaka mi przychodzi do głowy, to SZALENIE. Ogromnie. Nieprzytomnie. Tak, jakby jutro miał się skończyć świat. Albo jakby jutro miało nas nie być.

 

I muszę powiedzieć, że wykazują przy tym zdumiewająco mało zahamowań. Kto wie, może w dzisiejszych zwariowanych czasach trzeba być księdzem (oraz osobą niepełnosprawną!), żeby mieć tak normalne, radosne i…ludzkie podejście do spraw ciała? 

 

Młodzi kapłani (jak tu już kiedyś pisałam) kochają w takim samym radosnym zapamiętaniu, z jakim powinni sprawować święte obrzędy.

 

I kto wie, może tu właśnie leży źródło tzw. „kryzysu powołania”? Tak, jak ludzka miłość zamiera, kiedy nie jest pielęgnowana, tak też jest z miłością człowieka do Boga. Jeżeli się, choć na chwilę, zapomni, że Bóg jest Osobą, w której człowiek również może się „zakochać”, to już robi się nieciekawie. Chociaż z drugiej strony…Bóg nie ma rąk, które by nas przytuliły…

 

Ostatnio często myślę o tym, że choć Adam w raju obcował z Bogiem tak blisko, jak się nigdy nie zdarzyło żadnemu z naszych mistyków, to jednak brakowało mu istoty „podobnej do niego”, kogoś, kto byłby na jego zwykłą, ludzką miarę…

 

Pamiętam, że zanim poznałam Jarka, chciałam zostać dziewicą konsekrowaną – i że jedyną rzeczą, która mnie wówczas powstrzymywała, była świadomość, że (jak napisał ks. Twardowski) „w obrazach tylko Matka Najświętsza Dzieciątko trzyma…” Tylko Ona mogła być Dziewicą i Matką jednocześnie – mnie się to już nie uda.

 

POSTSCRIPTUM: Ktoś z Was tutaj zauważył, że jednym z możliwych źródeł lęku przed seksem może być strach przed niechcianą ciążą. Ale muszę się przyznać, że mnie, jako katoliczce, to uczucie jest zupełnie obce. Po pierwsze dlatego, że trudno mówić o „niepożądanej ciąży” w sytuacji, kiedy dwoje ludzi tak bardzo pragnie mieć dzieci, jak my ich pragniemy. A po drugie dlatego, że uważam, że właściwie wyuczone i stosowane „metody naturalne” są nieomal równie skuteczne, jak środki antykoncepcyjne. A przy tym znacznie tańsze, zdrowsze i prostsze w stosowaniu. Bardzo dobrze znam siebie – więc się nie boję.

 

W 99% przypadków ludzie uważają, że „metody naturalne” to tzw. „kalendarzyk małżeński” oparty na jakichś mechanicznych „wyliczeniach bezpiecznych dni cyklu” – co było, owszem, stosowane, ale…w latach 30 – tych ubiegłego stulecia!

 

We współczesnych metodach NPR NICZEGO SIĘ NIE „WYLICZA”! Opierają się one bowiem głównie na coraz doskonalszych metodach obserwacji cyklu (ostatnio moim marzeniem jest elektroniczny tester płodności), w celu jak najdokładniejszego wyznaczenia momentu jajeczkowania, co może posłużyć nie tylko do uniknięcia poczęcia, ale i dla jego precyzyjnego zaplanowania. I dlatego – wbrew obiegowej opinii – do ich stosowania wcale nie jest konieczne, żeby mieć podręcznikowo regularne cykle. Czego sama jestem najlepszym przykładem.

 

Przeciwnicy tego typu metod często mówią też o „tyranii wykresów i mierzenia temperatury” – tak, jakby konieczność założenia prezerwatywy czy też terminowego połknięcia pastylki naprawdę wpływała dużo lepiej na spontaniczność współżycia!

 

A co do ich rzekomej „nieskuteczności” – bardzo mnie dziwi, że nikt nie stawia tego typu zarzutu w przypadku, kiedy kobieta „zapomni” połknąć pigułkę, albo mężczyzna źle założy prezerwatywę. Prawda bowiem jest taka, że „metod naturalnych”, podobnie jak korzystania z antykoncepcji, trzeba się NAUCZYĆ. I to dobrze. (Ja rozpoczęłam tę naukę na długo przedtem, zanim postanowiłam z kimś się kochać…)

 

Przeraża mnie myśl, że większość młodych kobiet (że już o ich partnerach nawet nie wspomnę!) nie ma zielonego pojęcia o tym, jak przebiega ich naturalny cykl (notabene, pigułka antykoncepcyjna działa tak, że go blokuje). A przeciętne małżeństwa zaczynają się tym interesować dopiero, kiedy NIE MOGĄ doczekać się potomstwa.

 

POSTSCRIPTUM II: Wiesz, kochanie, zastanawiałam się dzisiaj, w jaki sposób będziemy „uświadamiać” nasze dzieci. I wiem na pewno, że nie chcę im opowiadać bajek o kapuście i bocianach (albo – aniołkach), które przynoszą dzieci. Powiem im po prostu, że urodziły się ze mnie – i urosły we mnie z nasionka, które dał mi tatuś. Ładnie, prawda?   

5 odpowiedzi na “Życie miłosne.”

  1. Szkoda, że nie napisałaś… może Onet by polecił? Przecież lubią prowokujące tematy – szczególnie z tym „Jak kochają młodzi księża” byłoby niezłe 😉 Ale wcale nie trzeba być księdzem, ani osobą niepełnosprawną – wystarczy zdrowe podejście do życia. Z tą miłością pewnie masz rację, skoro taka ludzka bez pielęgnacji umiera, to dlaczego z miłością do Boga miałoby być inaczej? Tylko tutaj potrzebna jest inna pielęgnacja. Co do metod naturalnych to się jednak nie zgodzę – środki antykoncepcyjne mają większą skuteczność, oczywiście jeśli są stosowane prawidłowo. Ale mądre stosowanie metod naturalnych bez wątpienia też jest dobre i na pewno zdrowsze. No, może prezerwatywa niezdrowa nie jest, ale spontaniczności w niej na pewno brakuje – chociaż dla mnie seks jest zabawą, więc pamiętam ile było śmiechu gdy przeszukiwaliśmy szafki, bo udało nam się zapomnieć gdzie położyliśmy prezerwatywy 😉 Swoją drogą dziękuję za przypomnienie o pigułce – muszę budzik nastawić, żeby mojej ukochanej przypomnieć.Pozdrawiam 🙂

    1. Naprawdę poważnie myślałam o tym, by taki post napisać – ale w końcu zrezygnowałam, bo…mimo wszystko nie jestem ekshibicjonistką. I nie uważam, żeby wszystko było na sprzedaż. Niektóre rzeczy muszą pozostać pomiędzy mną, P. i Panem Bogiem, który nas wtedy ogląda.Co do metod naturalnych, uważam, że mity o ich „niskiej skuteczności” rozpowszechnili ludzie, którym się albo nie chciało stosować żadnych metod planowania rodziny (i wstydząc się do tego przyznać, mówili:”a, mieliśmy KALENDARZYK, ale ZAWIÓDŁ!”) albo też stosowali je źle, niedbale – co, sądząc po zerowej wiedzy społeczeństwa na ten temat, jest wysoce prawdopodobne. Nie jestem zwolenniczką „spiskowej teorii dziejów” ale nie można też wykluczyć pewnego wpływu reklamy i promocji sztucznych środków antykoncepcyjnych. Gdyby więcej ludzi zaczęło z powodzeniem stosować NPR zyski koncernów, produkujących pigułki przecież by spadły…

  2. NPR wymaga rzetelnej i systematycznej obserwacji własnego ciała przez kilka miesięcy. Wydaje mi się, że TO przede wszystkim zniechęca kobiety do stosowania tej metody… A czy wiesz może jak zastosować NPR, kiedy karmi się piersią i nie ma miesiączki ani owulacji? :-/ Czy jest na to jakiś sposób?

    1. Owszem, potrzeba kilku miesięcy, aby się tej „wiedzy tajemnej” dobrze nauczyć.:) Dlatego ja zawsze radzę, żeby uczyć tego młode dziewczyny, jeszcze PRZED rozpoczęciem współżycia – nawet w ramach ich przygotowań do „pierwszego razu.” Sama zamierzam tak zrobić z moją córką. Wytłumacz mi, dlaczego to miałoby być zupełnie nie do zrobienia?:) Ale – NIE ZAWSZE trzeba się w ogóle uczyć. To mit. Komputery cyklu (które SAME analizują cykl kobiety na podstawie temperatury) albo znacznie od nich tańsze wielorazowe mikroskopy, analizujące ślinę (sama mam taki) nie wymagają w ogóle ŻADNEJ nauki. Co do karmienia piersią – warto pamiętać, że przy karmieniu ekologicznym (przeczytaj mój post o LAM) płodność jest i tak fizjologicznie obniżona (do około 10%). Aby jeszcze bardziej zredukować ryzyko zbyt wczesnego zajścia w ciążę, należy przed pierwszą miesiączką stosować metodę Billigsów (obserwację śluzu) i/lub badanie śliny. Mikroskopy owulacyjne (Donna, Afrodyta) kosztują na Allegro ok. 100 złotych, a działają przez dwa lata.

Skomentuj Alba Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *