Stealthing- krótkie studium zjawiska.

Ktoś kiedyś powiedział, że w dzisiejszych czasach seksualność, tak jak wszystko inne, stała się kwestią MODY. Jednego roku modne jest mleko i dziewictwo, a innego- whisky z colą i sado-maso. I wydaje mi się, że tzw. „stealthing”, zjawisko dość nowe, może być właśnie jedną z takich mód.

 

Niezorientowanym wyjaśniam, że chodzi o coraz powszechniej występującą – zwłaszcza w USA – sytuację, gdy mężczyzna nie tyle odmawia założenia prezerwatywy, co oszukuje partnerkę, że ją założył – lub zdejmuje ją już w trakcie stosunku.

 

Oczywiście, praktyka taka może mieć wiele poważnych następstw, jak choćby ryzyko niepożądanej ciąży lub zarażenie się chorobami przenoszonymi drogą płciową (z których najgroźniejszą jest AIDS).

 

Niektórzy widzą w tym przejaw chęci męskiej dominacji nad kobietami, a amerykańskie feministki już grzmią, aby postępujących w ten sposób panów karać na równi z gwałcicielami. Sprawa jednak nie wydaje mi się aż taka prosta – i stąd ten post.

 

Oczywiście, jest to pewnego rodzaju nieuczciwość, nadużycie zaufania, być może nawet jakaś forma nadużycia seksualnego (skoro narażamy tu bezpieczeństwo własne i partnera). Sam termin można byłoby chyba najlepiej przełożyć na polski jako „kradzież zaufania.” Niemniej, mam trudności z podciągnięciem tego pod klasyczną definicję gwałtu, skoro wcześniej nastąpiła obopólna, świadoma zgoda dorosłych ludzi na seks.

 

Gdybyśmy założyli inaczej, trzeba byłoby też przyjąć, że mężczyzna ma obowiązek założyć prezerwatywę zawsze, gdy partnerka tego zażąda. W takim ujęciu stosunek seksualny staje się niczym więcej, jak tylko rodzajem umowy – i każda ze stron może zostać pociągnięta do odpowiedzialności (karnej!) za złamanie jej warunków. Taka definicja niezbyt mi się uśmiecha, ale trudno. Możliwe, że jestem zbyt romantyczna czy też staroświecka.

 

Ale idąc tym torem, należałoby chyba w podobny sposób karać kobiety, które bez wiedzy partnera odstawiły pigułki antykoncepcyjne? Ciekawe, jak taki pomysł spodobałby się amerykańskim feministkom… Nie wiem, dlaczego autonomia kobiety miałaby być w tym przypadku ważniejsza od autonomii mężczyzny?

 

Szczerze mówiąc, nigdy nie mogłam pojąć dlaczego… jeśli mężczyzna pragnie mieć dziecko, a kobieta nie – nazywamy to gwałtem. Natomiast, jeśli kobieta chce dziecka, a mężczyzna nie – mówimy, że to „niespodzianka.” Według mnie w obydwu przypadkach mamy do czynienia z podobnym poziomem nieuczciwości.

 

Moim zdaniem, karać należałoby jedynie osoby, które w sposób świadomy narażają innych na utratę życia lub zdrowia – jak w przypadku celowego zakażenia chorobą weneryczną.

 

Poza tym, można też rozpatrywać stealthing jako nieudolną i głupią, to prawda, ale jednak, próbę obrony swojej godności/męskości przez facetów, upokorzonych faktem, że są zmuszeni do stosowania prezerwatyw zawsze i wszędzie. Warto dodać, że nawet te wyznania, które, jak judaizm, w sposób liberalny traktują kwestię antykoncepcji dla kobiet, do męskiej płodności podchodzą na ogół bardzo poważnie.

 

Zauważmy, że istnieje nawet specjalny Dzień bez Prezerwatywy (obchodzony już niebawem, bo 28 maja).

 

I chociaż zdecydowanie NIE POLECAM świętowania tego dnia (przede wszystkim z uwagi na rozliczne niebezpieczeństwa zdrowotne) ludziom nie będącym w stałych, wiernych związkach -to wyraża on moim zdaniem głęboką, choć nie zawsze uświadomioną, tęsknotę ludzi za seksem w pełni „naturalnym”, pozbawionym wszelkich ograniczeń.

 

Ostatecznie – za zaufaniem i miłością, które daleko wykraczają poza logikę seksu rozumianego jako zwykła umowa dwustronna.

 

Logika ta, jak zresztą przekonałam się niedawno, może mieć wręcz przerażające następstwa. Oto na jednej ze stron internetowych pewna pani nazwała swoją zdradę małżeńską „zwykłą przygodą seksualną dorosłej kobiety” – tłumacząc jednocześnie, dlaczego „musi” się pozbyć niechcianych następstw tej zupełnie niewinnej „przygody”. Bo mąż „nie zrozumiałby, że to nie jego dziecko.” Jasne – dziecka przecież nie było w kontrakcie, prawda? I w drugą stronę – czytałam też o pewnym panu, który domaga się pociągnięcia do odpowiedzialności karnej swojej byłej, która, wbrew wcześniejszym ustaleniom (i temu, że za to zapłacił!) odmówiła usunięcia ciąży. No, cóż – jak umowa-to umowa! 🙁

 

Pigułka „po” czyli dzieje zamieszania.

Pigułka „po”, antykoncepcja postkoitalna lub awaryjna.Mało które środki hormonalne wzbudzają aż tyle kontrowersji.

 

Jedni utożsamiają te pigułki wprost ze środkami wczesnoporonnymi -czyli aborcją farmakologiczną-i nazywają je „pigułką śmierci.” Drudzy mówią, że jest to po prostu środek antykoncepcyjny, taki sam, jak inne.Ale jednocześnie, na tym samym wydechu,dodają, że „gdyby jednak” doszło do zapłodnienia, pigułka ta nie dopuści do zagnieżdżenia się już powstałego zarodka w macicy. Poziom niewiedzy i po tej stronie bywa zatrważający.Na blogu pewnej mamy, przedstawiającej się zresztą jako lekarka (?) znalazłam takie zdanie:”Pigułka nie dopuszcza do zagnieżdżenia się plemnika w pochwie-i tyle.” Plemnik, droga pani „doktor”, ma to do siebie, że nigdzie się nie „zagnieżdża.” A już na pewno nie w pochwie!

 

No, dobrze.Uporządkujmy więc trochę ten chaos.

 

Pigułki takie, jak EllaOne czy też starsze typu Escapelle (Postinor i podobne) zawierają bardzo duże dawki substancji (zwykle syntetycznego progesteronu lub jego antagonistów) których podstawowym zadaniem jest NIE DOPUŚCIĆ DO ZAPŁODNIENIA, poprzez zahamowanie owulacji-przesunięcie jej o co najmniej 5 dni.Tyle wynosi czas przeżycia plemników w organizmie kobiety.

 

Stąd zresztą wynika podstawowe działanie uboczne tego typu środków, jakim jest czasowe rozregulowanie cyklu i zaburzenie objawów płodności.Z tego względu absolutnie nie wolno traktować takich środków jako zwyczajnej formy antykoncepcji (należy się do nich uciekać jedynie w sytuacjach wyjątkowych, takich jak np.gwałt)-a kobiety stosujące na co dzień inne metody (np.naturalne) powinny do końca bieżącego cyklu (tj.do wystąpienia następnej miesiączki) zaprzestać współżycia lub zastosować dodatkową metodę, np.prezerwatywę.Nie należy stosować takich preparatów więcej, niż raz w ciągu danego cyklu, a spotkałam się nawet z opinią pewnej ginekolog, która stwierdza, że nawet miesięczny odstęp między kolejnymi dawkami jest zbyt krótki.

 

Jako zwolenniczka NPR dodałabym od siebie, że prowadzenie obserwacji w takich dramatycznych przypadkach jest szczególnie ważne.

 

Po pierwsze dlatego, żeby w ogóle wiedzieć, czy aplikowanie sobie takiej „bomby hormonalnej” jest naprawdę konieczne.Wbrew pozorom NIE jest tak, jak nas przekonują na swojej stronie producenci EllaOne, że „do zapłodnienia może dojść w dowolnym momencie cyklu.” Czytałam o kilku dość obrzydliwych przypadkach prowokacji, kiedy to kobiety specjalnie szły do lekarza, znanego z niechętnego stosunku do tych środków i opowiadały mu jakąś dramatyczną historyjkę, aby go przyłapać na odmowie wypisania recepty. Dociekliwy lekarz jednak przeprowadzał badanie ginekologiczne, z którego wynikało, że pacjentka w ogóle takiej pigułki nie potrzebuje, ponieważ znajduje się w niepłodnej fazie cyklu.

 

Po drugie zaś, dlatego, żeby wiedzieć, w jaki sposób środki te działają na nasz organizm-i w jaki sposób zaburzają nasz cykl.Należy też pamiętać, że kobiety karmiące piersią (ze względu na brak badań, dotyczących wpływu tych substancji na zdrowie karmionego niemowlęcia) powinny powstrzymać się od karmienia przez co najmniej 36 godzin.Producenci EllaOne piszą nawet o siedmiu dniach (!) co przy jednoczesnych gromkich  zapewnieniach o „bezpieczeństwie” tego preparatu wydaje mi się cokolwiek dziwne.

 

Przypominam, że do niedawna EllaOne znajdowała się na półce „leków bez recepty”, razem z suplementami diety o znikomej szkodliwości…Zdaje się, że obecny rząd chce zmienić tę sytuację, przywracając stan prawny sprzed roku 2015, kiedy to środki tego rodzaju wymagały wizyty u lekarza.Tak, wiem, że w przypadkach nagłych, jak gwałt, liczy się przede wszystkim CZAS. A czas oczekiwania na wizytę u specjalisty może być u nas dłuższy, niż czas działania tego środka.Jednakże wcześniej nie widziałam żadnych „czarnych protestów” w związku z koniecznością uzyskania recepty.Ciekawe.

 

Natomiast Papieska Akademia Życia stwierdza, iż kobieta zgwałcona MA PRAWO ” do obrony przed nasieniem gwałciciela”, włącznie z pigułką „po”-o ile nie jest to tabletka o działaniu wprost poronnym. Warto tu może dodać, że kiedy byłam w katolickim liceum, opowiadano nam, że siostry zakonne, pracujące w rejonach zagrożonych gwałtem, otrzymują takie pigułki „opóźniające cykl” (jak to określono) w razie potrzeby.Nie mam więc wielkich problemów z odróżnieniem tych środków od tabletek poronnych.Szczególnie, że te pierwsze działają tylko 3-5 dni po stosunku seksualnym-natomiast te drugie- nawet do 9 tygodni po zapłodnieniu.Jest różnica?Jest!Sprawą kluczową jest tu to, czy doszło już do spotkania dwóch gamet.

 

No, i ostatnia, najbardziej chyba kontrowersyjna kwestia.Jeżeli już doszło do zapłodnienia, pigułka ta MOŻE -i trzeba to sobie z całą mocą powiedzieć!-nie dopuścić do zagnieżdżenia zarodka w macicy.Dla mnie ciąża rozpoczyna się z chwilą zapłodnienia, tak więc coś, co może doprowadzić do obumarcia istniejącego już zarodka, NIE jest takim sobie „zwykłym środkiem antykoncepcyjnym.”

 

A zmianę definicji „ciąży” WHO przeprowadziło właśnie po to, by można było twierdzić, że w pewnych przypadkach śmierć zarodka nie jest istotna.

 

Zastanawia mnie w tym kontekście jedna rzecz.Producenci EllaOne przyznają, że istnieją zasadniczo trzy typy reakcji na ich produkt.Większość kobiet ma po tym preparacie cykl normalnej długości.Świetnie.Bo to znaczy, że do zapłodnienia w ogóle nie doszło (a pigułka została wzięta tylko „na wszelki wypadek”).Druga grupa to kobiety, u których środek ten wydłuża cykl.To też jest OK, bo oznacza, że owulacja została przesunięta.Niepokojąca jest jedynie trzecia grupa kobiet, u których cykl się skraca.To w tej grupie mogą być ukryte bardzo wczesne poronienia, zwane fachowo „mikroporonieniami.”

 

Z punktu widzenia ryzyka poronnego bezpieczniejsza wydaje się zatem pigułka Escapelle.Ona jedynie hamuje owulację poprzez dostarczenie organizmowi dodatkowej dawki progesteronu.Progesteron (jak sama nazwa wskazuje:”pro gestatio”znaczy- „dla ciąży”) nigdy nie przerywa ciąży.Przeciwnie, służy jej podtrzymywaniu.Escapelle działa tylko do 72 godzin po stosunku i jest nieco mniej „skuteczna” niż EllaOne.Zapewne ta różnica wynika właśnie z braku działania wczesnoporonnego.Zapewne więc TE pigułki mieli na myśli moi nauczyciele, mówiąc o zgwałconych zakonnicach.

 

Nie wszyscy wiedzą, że istnieją również pigułki antykoncepcyjne z samym progesteronem do codziennego stosowania.Są to tzw.”minipigułki”, bezpieczniejsze od tradycyjnych, z mniejszą ilością działań niepożądanych, zapisywane nawet matkom karmiącym.

 

Zastanawia mnie też, dlaczego relatywnie bezpieczniejsza Escapelle jest u nas tylko na receptę, a mająca groźniejsze efekty uboczne EllaOne ma być w wolnej sprzedaży?

 

Jednakże i tak kluczowe wydaje mi się tu słowo „może”. Coś może utrudnić czy nawet uniemożliwić implantację zarodka. Może, ale nie musi.Tak samo, u kobiet ciężarnych zwykły ibuprom MOŻE (ale nie musi!) wywołać krwawienie, prowadzące nawet do poronienia.Czy w związku z tym niewielkim ryzykiem powinniśmy profilaktycznie zabronić sprzedaży tego popularnego leku wszystkim kobietom? Bo przecież niektóre z nich mogą być w ciąży, nawet jeszcze o tym nie wiedząc?

 

W przypadku pigułek „po” mamy do czynienia z chęcią (intencją) jedynie zatrzymania owulacji.Ewentualna śmierć zarodka (przy czym nie wiemy, jak często do takiej sytuacji rzeczywiście dochodzi) byłaby tu tylko z reguły niechcianym skutkiem ubocznym.Natomiast w przypadku kobiety, która ucieka się do środków poronnych (aborcji farmakologicznej) mamy do czynienia z sytuacją, gdy wie już ona na pewno, że jest w ciąży-i jest zdecydowana tę ciążę przerwać.

 

Teologia moralna uczy, że większym złem jest to dokonane w pełni świadomie i dobrowolnie.Poza tym znane jej jest też pojęcie „podwójnego skutku.” Na przykład, kiedy podajemy kobiecie w ciąży lek, który ratuje jej życie, lecz może-znów nie „musi”!-zabić dziecko, które ona nosi.Poronienie, gdyby do niego nawet doszło, nie było naszym celem.I sądzę, że podobny przypadek zachodzi przy pigułce „po.”

 

Reasumując, myślę, że pigułki „po” powinny być czymś takim jak gaśnica.Każda kobieta powinna mieć do nich dostęp, ale używać ich tylko w razie poważnej konieczności.Jeżeli stosunek seksualny dwojga kochających się ludzi można zasadnie porównać do uczty, to BARDZO bym nie chciała, by antykoncepcja awaryjna stała się czymś w rodzaju środków na wymioty, stosowanych kompulsywnie przez bulimiczki po każdym posiłku…

Sympto-więcej niż „apka.”

Wraz z rozwojem nowoczesnych technologii namnożyło się także programów komputerowych i aplikacji mobilnych „do NPR”. Zarówno w systemie Android jak w Google Play (dla Windows Phone) znaleźć można od metra różnego typu „kalendarzyków intymnych”, popularnie nazywanych „apkami” do planowania ciąży lub do „wyliczania dni płodnych.”

Niektóre z nich są nawet darmowe, choć za bardziej zaawansowane wersje (‚pro”) na ogół trzeba już zapłacić.

Niestety – i piszę to z pełną odpowiedzialnością, jako że wypróbowałam wiele z nich – jakość, a co za tym idzie, skuteczność przeważającej ich części pozostawia wiele do życzenia.

Najczęściej opierają się one po prostu na przestarzałej metodzie Ogino-Knaussa (kalendarzykowej), tj. na teoretycznych, matematycznych wyliczeniach terminu możliwej owulacji, czego NIKT już dziś nie poleca i co nie ma NIC wspólnego z nowoczesnymi metodami NPR.

Dość powiedzieć, że – przy moich nieregularnych cyklach – jedna z takich aplikacji wyznaczyła mi, a jakże, „okres płodny”, trwający równiutko przez cały cykl, co, oczywiście, jest biologicznie niemożliwe.

Straciłam już zatem nadzieję, że znajdę w tym gąszczu bezużytecznych „kalendarzyków” cokolwiek, co choć trochę ułatwiłoby mi stosowanie PRAWDZIWEGO NPR – kiedy to, przy okazji zakupu nowego smartfona, przeglądając aplikacje w poszukiwaniu czegoś zupełnie innego, przypadkowo natrafiłam na coś, co niepozornie zatytułowano „sympto.”

I ze zdziwieniem zorientowałam się, że jest to coś więcej (coś innego) niż kolejny „kalendarzyk.” Pierwsza, zdaje się, rzetelna propozycja dla kobiet chcących stosować „ekologiczną” antykoncepcję – czy to w wersji gruntownie przejrzanej i ulepszonej (co należy rozumieć jako:uproszczonej) metody objawowo-termicznej (w języku aplikacji zwanej „symptotermią”) czy też korzystając z metody Billingsów.

Aplikacja jest zupełnie darmowa (bez żadnych opcji płatnych dodatkowo), a każda użytkowniczka posiada w systemie indywidualne konto zabezpieczone hasłem (ze zdziwieniem skonstatowałam, że dla niektórych jest to wada – dla mnie taka ochrona moich, bądź co bądź, intymnych, danych jest raczej zaletą…)  i na początek otrzymuje możliwość 15-dniowych bezpłatnych konsultacji z przeszkoloną ekspertką w zakresie metody. Później można, rzecz jasna, opłacić sobie dalsze konsultacje na miarę własnych potrzeb.

Nie jest to niestety tania przyjemność, bowiem sympto zostało opracowane przez specjalistów ze szwajcarskiej SymptoTherm Foundation (we współpracy z Instytutem Rötzera – twórcami metody naturalnej o najwyższej, jak dotąd, skuteczności)   – i wszystkie ceny podawane na stronie są skalkulowane we frankach szwajcarskich.

Jednakże, na szczęście, długotrwałe szkolenia mogą się okazać niepotrzebne, ponieważ aplikacja została stworzona tak, aby bez przeszkód mogły z niej korzystać zarówno kobiety mające już pewne doświadczenie w obserwacjach (tym zalecam wpisanie do sympto danych z uprzednio zanotowanych cykli – specjaliści z Fundacji za darmo zweryfikują ich poprawność) – jak i te, które dopiero chciałyby rozpocząć swoją przygodę z naturalną antykoncepcją.

Sympto specjalnie dla nich posiada tryb szkoleniowy (ustawiony jako domyślny), który dzięki systemowi odpowiednich wskazówek, komunikatów i ostrzeżeń (po polsku!) przeprowadzi je przez cały okres nauki. Zaleca się pozostanie w tym trybie przez co najmniej 6 miesięcy – jednakże użytkowniczka, która uzna, że jest już na to gotowa, może w każdej chwili zmienić tryb działania aplikacji na „zaawansowany” – i korzystać z niej w pełni samodzielnie.

Na stronie www.sympto.org jest ponadto dostępny darmowy podręcznik-przewodnik do metody w wersji elektronicznej, w którego powstawaniu (i mówię to z dumą) i ja miałam swój niewielki udział.

Istnieją również odmienne sposoby postępowania w zależności od wybranego przez kobietę CELU prowadzenia obserwacji – od tego, czy chce ona „tylko” poznać swój cykl, uniknąć ciąży czy też stara się właśnie o dziecko.

Aplikacja posiada także dwa odrębne tryby dla kobiet karmiących piersią (karmienie pełne bądź mieszane) oraz dla kobiet w wieku okołomenopauzalnym. Przy okazji, dopiero z sympto dowiedziałam się, że opisywana przeze mnie w innym miejscu metoda LAM („antykoncepcyjne karmienie piersią”) zachowuje swoją blisko 100% skuteczność jedynie przez 84 dni od chwili porodu (a nie, jak podaje wiele źródeł, przez pierwsze 6 miesięcy  życia dziecka, „o ile wcześniej nie wystąpiła miesiączka”), nawet, jeśli niemowlę cały czas karmione jest w sposób pełny.

Ufam w tej sprawie ekspertom z sympto, ponieważ ich przysłowiowa „szwajcarska dokładność” nigdy dotąd mnie nie zawiodła.

Działanie aplikacji jest niezwykle proste – interpretuje ona cykl w oparciu o kilka podstawowych informacji wpisywanych przez użytkowniczkę, takich jak temperatura ciała po przebudzeniu (z tolerancją do 0,5 godziny w każdą stronę, co jest niezwykle wygodne – temperatura nie musi być wcale mierzona „co do sekundy!”- i nie musi być nawet mierzona przez cały cykl – założeniem twórców aplikacji jest „tylko minimum niezbędnych danych”) i obserwacje śluzu szyjkowego. I tu kolejne ułatwienie: nie trzeba już zastanawiać się dokładnie nad każdą cechą tego śluzu (w aplikacji eufemistycznie nazywanego „eliksirem”, co jest zapewne mniej odstręczające dla niektórych osób) – wystarczy umieć określić (przy pomocy odpowiednich ikon) czy wydaje się on nam „bardziej” czy „mniej” płodny – czy też może nie ma go chwilowo wcale. Z tej ostatniej opcji mogą z powodzeniem korzystać także te kobiety, które – tak jak ja – mają jakiś rodzaj wydzieliny występującej nieprzerwanie przez cały cykl. Wówczas używa się ikon oznaczających śluz szyjkowy jedynie w dniach występowania wyraźnie płodnego „eliksiru.”

Sprawdziłam na sobie, że nie ma to najmniejszego wpływu na skuteczność antykoncepcyjną sympto – po wpisaniu do aplikacji zachowanych danych z mojego cyklu ciążowego wyszło jak byk, że dzień, który (z powodu braku wyraźnych objawów płodności, co w sympto oznaczyłam „kreską”) sama uznałam za „jeszcze niepłodny” – był już jednak dniem z niewielką szansą na poczęcie… Szansa ta, jak wiadomo, zmaterializowała się w postaci naszego najmłodszego syna.

Istnieje też możliwość zapisywania obserwacji zmian w szyjce macicy, nie jest to jednak konieczne.

Poszczególne fazy cyklu aplikacja oznacza przejrzystymi kolorami i symbolami graficznymi (to dla osób dotkniętych daltonizmem:)) – różowym ze słoneczkiem (faza niepłodności przed owulacją), niebieskim (okres płodny), błękitnym (dni najwyższej płodności w okolicach owulacji) oraz żółtym ze słoneczkiem. (Okres absolutnej niepłodności poowulacyjnej).

Sympto należy do grupy tzw. metod FAM – co oznacza, że twórcy aplikacji pozostawiają użytkowniczkom decyzję o sposobie przeżywania czasu płodności – dopuszczają w tym czasie stosowanie przez partnerów barierowych metod antykoncepcyjnych (takich jak prezerwatywy czy błony dopochwowe) – zastrzegając jedynie, że nawet „zabezpieczone”  współżycie  w dniach najwyższej płodności może wiązać się z ryzykiem poczęcia.

Dlatego też w czasie płodnym na ekranie powitalnym aplikacji można zobaczyć (według własnego wyboru) – albo buźkę dziecka na niebieskim/błękitnym tle, albo też symbol prezerwatywy. Z kolei ta sama buzia dziecka na żółtym tle będzie wskazywać na to, że użytkowniczka najprawdopodobniej zaszła w ciążę. (W tym wypadku sympto wyświetli również informację o przybliżonej dacie porodu – i będzie to przybliżenie dokładniejsze, niż standardowo stosowane przez lekarzy, ponieważ wyliczone na podstawie ostatniej owulacji, a nie pierwszego dnia ostatniej miesiączki.)

Chyba każda z kobiet, która kiedykolwiek próbowała stosować metody oparte na samoobserwacji, odczuwała czasami potrzebę, aby ktoś jej powiedział z niewzruszoną pewnością:” Tak, teraz już jesteś niepłodna!” I  jestem głęboko przekonana, że sympto daje właśnie taką możliwość.

Jego twórcy deklarują skuteczność na poziomie pigułki antykoncepcyjnej – i jak twierdzą, dotąd nie było przypadku, by jakaś kobieta procesowała się z Fundacją z powodu ciąży wynikającej z nieprawidłowych wskazań programu.:)

symptofree

 

Źródło obrazka: www.sympto.org