Niby już od paru ładnych lat mamy ten XXI wiek, ale w polskich podręcznikach szkolnych, szczególnie tych przeznaczonych dla najmłodszych, jakoś zupełnie tego nie widać.
Oto w wierszykach dla dzieci, na ilustracjach, w kolorowankach i ćwiczeniach wciąż widzimy tę samą Mamę, która sprząta, pierze i gotuje (a wolną ręką jeszcze kołysze najmłodsze dzieciątko!) – i Tatę, który w pocie czoła zarabia na dom, a po pracy siada w miękkim fotelu z gazetą w ręku, względnie myje (lub naprawia) samochód – a w najlepszym razie pakuje do niego całą rodzinę i zabiera ją „na wycieczkę za miasto.”
Na próżno by tam chyba szukać wzmianek o tym, że mężczyzna powinien dzielić z żoną domowe obowiązki, ponieważ ona na ogół też pracuje, a pytanie „kim jest Twoja mamusia?” wciąż wydaje się autorom tych książeczek mocno niepoprawne politycznie.
Żeby to było zupełnie jasne – NIE JESTEM feministką, a sam feminizm (zwłaszcza w jego skrajnych formach) uważam za groźną odmianę szowinizmu, o czym tu wielokrotnie już pisałam.
Niemniej jednak…wydaje mi się, że nawet z punktu widzenia mężczyzny bycie z kobietą o „kuchennej” umysłowości, której horyzonty ograniczają się do tradycyjnych „trzech K” musi być mało inspirujące…
Powiedzcie mi szczerze, panowie: czy taka perfekcyjna „żona ze Stepford” to to, czego naprawdę pragniecie? (Pytałam już o to mojego P., ale jakoś tak zręcznie uchylił się od odpowiedzi…;))
No, i potem nawet trudno się dziwić, kiedy taki znudzony swoim „ideałem” mąż zaczyna sobie szukać intelektualnej partnerki poza domem, np. w miejscu pracy. I często ją nawet znajduje…
(Pewna zaangażowana w katolicką działalność społeczną kobieta kiedyś zauważyła, że w modlitwie za kobiety mowa jest tylko o zakonnicach i matkach, jakby żadne inne kobiety w ogóle nie istniały! Ciekawe, prawda?)
Por. też: „KOBIETY – ostatnia szansa dla Kościoła?”, „Co naprawdę myślę o…FEMINISTKACH?”
Kto wie, może nie głupie rozwiązanie – uchylić się od odpowiedzi
Pewnie tak jest bezpieczniej i wygodniej – ale zauważ, że to wcale nie rozwiązuje problemu… 🙂
Najlepiej nie odpowiadać… najprościej… http://zakochana-landryna.blog.onet.pl